Padalec – wróg, czy przyjaciel?
Ogród to nie tylko miejsce, w którym możemy podziwiać piękno roślin. To także miejsce bytowania wielu fascynujących zwierząt. Jednym z nich jest padalec. Niestety bardzo często padalec traktowany jest jak wróg. A w rzeczywistości, to sprzymierzeniec każdego ogrodnika. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o padalcu.
Odwiedź nasze media:
Jak dotąd w swoim ogrodzie nie udało mi się spotkać padalca. Często widuje je natomiast w lesie, podczas grzybobrania. Jeśli znajdziesz padalca w swoim ogrodzie – nie przepłaszaj go, a tym bardziej nie zabijaj! To sprzymierzeniec każdego ogrodnika.
Padalec, ze względu na brak odnóży, czasem bywa mylony z wężami. Jednak w rzeczywistości jest to beznoga jaszczurka. Padalca bardzo łatwo odróżnić od węży. W przeciwieństwo do węży padalce mają powieki i otwory uszne. Nie są jadowite i mogą żyć nawet 30 lat!
Ciąg dalszy pod zdjęciem
Jego grzbiet jest gładki i pokryty łuskami, które mogą przybierać różne kolory – brązowy, czarny, szary, miedziany, czasem można spotkać osobnika z czarnymi paskami wzdłuż ciała. Padalec może osiągać długość do 45-50 cm. Głowa jest słabo odgraniczona od tułowia, a ogon jest tępo zakończony i może zostać zrzucony w przypadku zagrożenia, podobnie jak u innych jaszczurek.
Mimo że padalec ma słaby wzrok i nie odróżnia barw, posiada dobrze rozwinięty zmysł smaku, odbierany poprzez język. Porusza się wolno, przemieszczając się szerokimi skrętami, dlatego jego dietę stanowią głównie “wolne” zwierzęta, takie jak nagie ślimaki, owady i dżdżownice.
Padalce stają się aktywne w lutym i kontynuują swoją aktywność do października. Żerują głównie o zmierzchu i w nocy, ale w ciepłe dni lubią też wygrzewać się na słonecznych polanach i kamieniach. Można je spotkać na skraju lasów, polach, w ogrodach, na wrzosowiskach czy w parkach. Bytują w zaroślach, żywopłotach, pod kłodami drzew, deskami i kamieniami, a także w pobliżu stawów i oczek wodnych.
Sezon rozrodczy padalców zaczyna się w maju i trwa do lipca, a od sierpnia do września rodzą się młode, które są od razu zdolne do samodzielnego życia.
Ciąg dalszy pod zdjęciem
Ze względu na swoje powolne tempo poruszania się, padalce często stają się łupem lisów, jeży, czy ptaków takich jak bociany, czaple i kruki, a także dzików i zwierząt z rodziny łasicowatych. Młode osobniki padalców stanowią pokarm dla takich zwierząt jak ryjówki, ropuchy czy węże.
Podczas snu zimowego, który rozpoczynają w październiku, padalce ukrywają się w jamach pod korzeniami drzew, norach gryzoni lub nawet w pryzmach kompostowych. Śpią w grupach w towarzystwie innych gadów i płazów.
W Polsce padalec podlega od 8 października 2014 roku częściowej ochronie gatunkowej.
Padalce mogą być wartościowymi sojusznikami w ogrodzie. Pomagają w naturalnym ograniczaniu populacji nagich ślimaków na działce, zwłaszcza w deszczowe lata i jesienie. Dlatego ważne jest, abyśmy nie przepędzali ich, ponieważ każdy “pomocnik” w naszych ogrodach – zwłaszcza darmowy – jest na wagę złota.
