Moje sprawdzone zimozielone byliny i krzewinki do ogrodu
Choć w głowach mamy teraz wiosnę i lato, to przy okazji nowych nasadzeń warto zastanowić się nad roślinami, które będą ozdobą ogrodu także zimą. Poznaj moje sprawdzone zimozielone byliny i krzewinki do ogrodu.
Odwiedź nasze media:
Oto propozycja roślin zimozielonych, o niewielkich wymaganiach, które przetestowałam w naszym ogrodzie.
Barwinek pospolity
Barwinek pospolity nazywany też barwinkiem mniejszym (Vinca minor). Ta zimozielona bylina osiąga 10 – 30 cm wysokości i jest niezawodną rośliną okrywową. Przez cały rok ozdobą barwinka są błyszczące, skórzaste, owalne liście. Roślina kwitnie wiosną powtarzając swoje kwitnienie, choć już mniej obfite w miesiącach letnich. Kwiaty są pięciopłatkowe i pojawiają się na wzniesionych pędach zwykle po 1-3 sztuki. W zależności od odmiany są koloru fioletowego, niebieskiego, purpurowego lub białego. Odmiany barwinka pospolitego różnią się między sobą nie tylko barwą kwiatów, ale też kolorem liści i terminem kwitnienia.
Bylina ma niewielkie wymagania. Najlepiej rośnie na stanowisku półcienistym lub cienistym. Optymalne dla barwinka pospolitego jest podłoże żyzne i próchnicze. Podczas długich okresów suszy warto go podlewać.
Barwinek pospolity świetnie się nadaje do sadzenia pod drzewami i krzewami. Roślina tworzy gęstą darń, wypełniając puste przestrzenie na rabatach.
Bylinę można też uprawiać w donicach, jako ozdobę balkonów, czy tarasów.
Juka karolińska
Juka karolińska, inaczej włóknista zwana też ogrodową (Yucca filamentosa).
Roślina dorasta do około 60 cm wysokości, ale w czasie kwitnienia osiąga nawet do 180 cm wysokości. Po kwitnieniu juka karolińska zamiera, ale od korzeni wyrastają młode sadzonki. Tak, więc po kilku latach z jednej sadzonki powstaje duża kępa wielu roślin. Młode rozety zakwitają po 3-4 latach.
Liście juki są grube, sztywne, ostre na krawędziach. Tworzą gęstą, półokrągłą rozetę, która jest ozdobą rośliny przez cały rok. W zależności od odmiany liście mogą być zielone, szarozielone, biało-zielone lub żółtozielone. Kwiaty są białe lub kremowe, dzwonkowate, zwisające w dół, zebrane w wielki kwiatostan. Warto też wiedzieć, że kwiaty juki karolińskiej są jadalne, tak więc mogą stać się ozdobą letnich sałatek.
Czytaj także: Złotokap – krzew lub niewielkie drzewo ozdobne do ogrodu
Juka ogrodowa najlepiej rośnie na przeciętnych lub słabych glebach, o odczynie od kwaśnego do lekko zasadowego. Jest bardzo odporna na brak wody, co jest jej niebywałą zaletą. Można też z powodzeniem uprawiać ją w dużych donicach. Roślin rosnących w gruncie nie trzeba podlewać, gdy się to robi efekt jest odwrotny od zamierzonego, juki gorzej rosną. Zazwyczaj choroby juki wynikają z powodu zbyt mokrej ziemi, nadmiernego podlewania, zalegania warstw śniegu, czy długich opadów deszczu. Roślina jest wtedy podatna na choroby grzybowe.
Runianka japońska
Runianka japońska (Pachysandra terminalis) osiąga do ok. 20-30 cm wysokości, rozrastając się za pomocą podziemnych rozłogów, tworzy zimozielone dywany. Główną ozdobą tej krzewinki są właśnie zimozielone, szeroko-lancetowate lub jajowate, ząbkowane na brzegach, gładkie, skórzaste, błyszczące, liście, zebrane w rozety na końcach pędów. Wczesną wiosną (III/IV-V) na szczytach pędów pojawiają się groniaste, nieduże, delikatne kwiatostany. Składają się one z licznych, białych lub różowych, drobnych, bezpłatkowych kwiatów, które jednak nie są szczególnie ozdobne.
Runianka japońska najlepiej rośnie posadzona na półcienistym lub cienistym miejscu. Gleba powinna być żyzna, próchnicza, przepuszczalna, stale lekko wilgotna. Krzewinka jest bowiem wrażliwa na suszę i w trakcie upałów wymaga podlewania. Runianka japońska nadaje się też do uprawy w dużych skrzyniach na cienistych balkonach, czy tarasach. Takie zimozielone byliny to skarb.
Bergenia sercowata
Bergenia sercowata (Bergenia cordifolia), określana również jako bergenia sercolistna. Z kwiatostanami osiąga do około 50 cm wysokości. Ta zimozielona bylina, wytwarzającą grube, płożące się po ziemi kłącza. Ma duże, skórzaste, błyszczące, sercowate liście, które osiągają do 30 cm długości. Jesienią przebarwiają się na czerwono i purpurowo-fioletowo. Ozdobą bergeni są też zebrane na szczytach pędów duże wiechowate kwiatostany. Kwiaty są kuliste i pięciopłatkowe, zakwitają od kwietnia do maja. Zdarza się, że w późniejszym okresie bergenia powtarza kwitnienie, ale już mniej liczne. Pędy kwiatowe mają nietypowy czerwony kolor, a kwiaty zakwitają zazwyczaj na ciemnoróżowo. Jednak znaleźć można też odmiany o białym ubarwieniu.
Uprawa bergenii nie przysparza problemów, udaje się praktycznie na każdej glebie i stanowisku. Jednak najlepiej rośnie w miejscu półcienistym lub cienistym, na glebie próchniczej, żyznej, umiarkowanie wilgotnej, o odczynie obojętnym. W miejscach bardziej nasłonecznionych wymaga więcej wilgoci w podłożu. Na słońcu jej wzrost jest mniej bujny, ale lepiej kwitnie. W pełnym słońcu liście bergenii sercowatej mogą też ulegać poparzeniom.
Bergenia sercowata nadaje się do zadarniania większych powierzchni. Pięknie wygląda sadzona w dużych grupach. Bylinę tą z powodzeniem można też wykorzystać do nasadzeń w donicach.
Firletka smółka
Firletka smółka (Lychnis viscaria) znana też jako smółka pospolita, firletka lepka. Maksymalna wysokość byliny w czasie kwitnienia to 40 cm. Firletka smółka kwitnie od maja do lipca, a jej ciemnoróżowe kwiaty zebrane są po 5-6 w luźne wiechy na szczytach pędów. Pędy w jej górnej części są rozgałęzione i pokryte ciemną, kleistą wydzieliną, co znalazło odzwierciedlenie w jej nazwach. Liście byliny są wąskie i tworzą zimozielone rozety.
Czytaj także: Świdośliwa – owoce, odmiany, cięcie
Firletka lepka dobrze rośnie na przeciętnej glebie ogrodowej, przepuszczalnej, umiarkowanie wilgotnej i dobrze zdrenowanej. Odpowiednie stanowisko powinno być słoneczne lub półcieniste. Roślinę najlepiej sadzić w małych grupach, po kilka sztuk razem, wtedy prezentują się najefektowniej.
Ubiorek wiecznie zielony – zimozielone byliny
Ubiorek wiecznie zielony (Iberis sempervirens) to zimozielona krzewinką, która osiąga 10 – 40 cm wysokości. Rozrastając się tworzy poduchy drobnych, skórzastych liści. Ubiorek zakwita białymi lub różowymi kwiatami, które pojawiają się w marcu, kwietniu oraz ponownie jesienią. Dzięki swym zdolnościom do szybkiego rozkrzewiania ubiorek wiecznie zielony znakomicie zapełnia puste przestrzenie na rabatach, a sadzony w donicach może być ozdobą balkonu.
Podłoże dla ubiorka wiecznie zielonego powinno być piaszczysto-gliniaste, wilgotne i przepuszczalne, o odczynie zbliżonym do obojętnego. Najlepsze warunki do rozwoju będzie miał na stanowisku, słonecznym i półcienistym. Ubiorek jest odporny na suszę, także w gorszych warunkach też sobie poradzi. Chcąc by roślina zachowała ładny, gęsty pokrój i obficie kwitła, pędy ubiorka przycina się zaraz po pierwszym kwitnieniu skracając 1/3 ich długości. W sytuacji, gdy krzewinka straci ładny wygląd można ją odmłodzić poprzez przycięcie na wysokość 10 cm nad ziemią. W ten sposób zachęcimy ją do wytworzenia nowych pędów.
Bez tych zimozielonych roślin nie wyobrażam sobie naszego ogrodu, cieszą oko nie tylko w zimę, ale przez cały rok. Moje sprawdzone zimozielone byliny i krzewinki do ogrodu z pewnością sprawdzą się także u Ciebie
