Czy słoma jest dobrym nawozem?

Słoma, często traktowana jako odpad po zbiorach, może stanowić cenne źródło nawozu organicznego. Wykorzystanie tego materiału do nawożenia gleby jest jednym ze sposobów na zwiększenie jej żyzności i poprawę struktury.

Odwiedź nasze media:

Czy słoma jest rzeczywiście dobrym nawozem? Odpowiemy na to pytanie, analizując wartości nawozowe słomy oraz efektywność jej zastosowania w różnych warunkach uprawowych.

Słoma jako nawóz – nawożenie na słomę

W gospodarstwach specjalizujących się w uprawie zbóż oraz o małej obsadzie inwentarza, corocznie gromadzą się duże ilości słomy. Jednym ze sposobów jej zagospodarowania jest bezpośrednie przyoranie na polu, co jest szczególnie powszechne w specjalistycznych gospodarstwach roślinnych oraz tam, gdzie stosuje się bezściółkowe technologie utrzymania zwierząt produkujących gnojowicę.

Wykorzystanie słomy do nawożenia gleby (https://agrotech-junoszyn.pl/sloma-jako-nawoz-alternatywne-zrodlo-uzyzniania-gleby/)pozwala na powrót składników pokarmowych pobranych z plonów ubocznych do gleby, wzbogacając ją o cenne materiały próchnicotwórcze. Zawartość składników mineralnych w słomie jest niższa niż w oborniku czy gnojowicy, ale jej rola w poprawie bilansu substancji organicznej w glebie jest nieoceniona.

Wartość nawozowa słomy: składniki odżywcze w słomie zbóż i rzepaku

Wartość nawozowa słomy zależy od jej pochodzenia – im więcej w niej składników pokarmowych, tym większa jej wartość. Przykładowo, słoma pszenicy ozimej zawiera w suchej masie:

0,64% azotu (N)
0,10% fosforu (P)
1,05% potasu (K)
0,27% wapnia (Ca)
0,09% magnezu (Mg)

Słoma żyta w suchej masie zawiera nieco inne proporcje składników, co również ma wpływ na jej wartość nawozową:

0,58% azotu (N)
0,11% fosforu (P)
1,00% potasu (K)
0,23% wapnia (Ca)
0,08% magnezu (Mg)

Jakie jest znaczenie słomy w uprawie rolniczej?

Słoma odgrywa bardzo ważną rolę w układzie składników glebowych. Stanowi doskonałe źródło pożywki dla mikroorganizmów glebowych, przyspiesza rozwój bakterii oraz poprawia bilans substancji organicznej w glebie, wpływając korzystnie na jej właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne.

Pomimo tych korzyści, słoma ma szeroki stosunek C:N (węgla do azotu), co oznacza, że ilość azotu w niej zawarta jest niewystarczająca do prawidłowego rozwoju mikroorganizmów. Może to prowadzić do konkurencji o azot między mikroorganizmami a roślinami uprawnymi, skutkując przejściowym spadkiem wydajności plonów.

Wapno zamiast azotu na słomę – efektywność nawożenia

Ze względu na rosnące ceny nawozów azotowych, czasami zamiast azotu stosowane są nawozy wapniowe. Wapno nie przyspiesza rozkładu słomy, ale optymalizuje odczyn gleby, redukując kwasowość i wspierając rozwijanie korzystnych mikroorganizmów.

Stosowanie wapna zmniejsza również nagromadzenie fitotoksycznych substancji pochodzących z mikrobiologicznego rozkładu słomy oraz neutralizuje działanie powstających w trakcie fermentacji kwasów organicznych. W gospodarstwach bezściółkowych często łączy się aplikację słomy z gnojowicą, co jest korzystniejsze zarówno pod względem ekonomicznym, jak i efektywności dostarczania substancji organicznych.

Która słoma jest najcenniejsza? Porównanie wartości różnej słomy dla gleby

Różne rodzaje słomy mają różną wartość nawozową. Najwięcej cennych składników pokarmowych dostarcza słoma rzepaku, która jest również bogata w mikroelementy takie jak cynk, mangan, bor, miedź i molibden. Słoma zbożowa, szczególnie z pszenicy i żyta, mimo że dostarcza mniej składników odżywczych, jest łatwiejsza do przetworzenia przez mikroorganizmy glebowe.

Słoma rzepakowa, dzięki swojej kruchości, jest łatwiejsza do rozdrobnienia i mieszania z glebą, co poprawia jej użyteczność jako nawozu. Pozostawia również znaczne ilości składników pokarmowych, które są cenne dla roślin następczych.

Podsumowanie – słoma jako nawóz

Słoma jest wartościowym materiałem organicznym, który może być z powodzeniem wykorzystany jako nawóz. Jej nawozowa wartość jest niższa niż obornika czy gnojowicy, lecz ma istotne znaczenie w poprawie bilansu substancji organicznej w glebie. Należy jednak pamiętać, że rozkład słomy wymaga dodatkowego azotu.

Wapno, choć nie przyspiesza rozkładu słomy, może regulować odczyn pH gleby i wspierać korzystne mikroorganizmy glebowe. W zależności od rodzaju słomy, jej wartość nawozowa może się różnić – najbardziej wartościowa jest słoma rzepakowa. Ostatecznie, odpowiednie zagospodarowanie słomy i resztek pożniwnych przyczynia się do zwiększenia żyzności gleb oraz poprawy jej właściwości.