Krzewy kwitnące wiosną – 12 najpiękniejszych krzewów ozdobnych
Kwitnienie roślin, jakże tego nie lubić. Wyczekujemy go szczególnie wiosną, gdy po zimowych miesiącach tęsknimy za wyższymi temperaturami i dłuższymi dniami. Krzewy kwitnące wiosną – poznaj 12 najpiękniejszych krzewów ozdobnych.
Odwiedź nasze media:
Chcąc by nasz ogród był wiosną obsypany kwiatami posadźmy w nim nie tylko rośliny cebulowe, byliny, ale także ozdobne krzewy kwitnące.
Oto propozycja 12 krzewów, które warto posadzić w ogrodzie, by cieszyć się ich niebywałym kwitnieniem. Poznaj krzewy kwitnące wczesną wiosną – na różowo, żółto czy biało.
Forsycja
Forsycja to krzew kojarzący się ze świętami Wielkanocnymi, jego kwitnące gałęzie są wtedy piękną ozdobą stołu. Kwitnie w marcu, kwietniu jeszcze przed wypuszczeniem liści. Na pędach rośliny pojawiają się liczne drobne, żółte kwiaty. To roślina cechująca się szybkim wzrostem, która dorasta do 2-3 metrów wysokości. Najczęściej uprawianymi gatunkami jest forsycja pośrednia i forsycja zwisła. Preferuje słoneczne stanowiska i żyzną przepuszczalną glebę. Krzew forsycji przycina się wczesną wiosną, tuż po przekwitnięciu, ponieważ kwitnie na zeszłorocznych pędach. Jeśli poczekamy z cięciem do lata, roślina nie zakwitnie wiosną lub jej kwitnienie będzie słabe. Forsycja dobrze znosi przycinanie, tak więc jest idealna na żywopłoty.
Magnolia
Większość magnolii kwitnie od kwietnia do maja jeszcze przed pojawieniem się liści. Jednak są też takie odmiany, które kwitną w marcu lub czerwcu. Kwiaty poszczególnych odmian mogą przybierać odcienie różu, bieli, żółci, czy purpury. Bywa też, że z końcem lata magnolie zakwitają ponownie, choć już nie tak obficie, jak podczas wiosennego kwitnienia. W zależności od gatunku i odmiany magnolie osiągają od 2 do 10 metrów. Optymalne warunki dla magnolii to miejsce zaciszne, osłonięte od mroźnych wiatrów, o sporym nasłonecznieniu. Roślina ta preferuje glebę próchniczną, przepuszczalną, o odczynie lekko kwaśnym.
System korzeniowy jest płytki i podatny na uszkodzenia, dlatego magnolii nie należy przesadzać. Magnolie nie najlepiej znoszą przycinanie, robi się to tylko, jeśli jest konieczne. Odpowiednim terminem jest lato, w dniach, kiedy jest ciepło i sucho. Wtedy wycina się połamane, przemarznięte, uszkodzone gałązki. W przypadku, gdy magnolia zbytnio się rozrośnie i będziemy chcieli ograniczyć jej rozmiar należy pamiętać, by nie skracać wielu pędów na raz. Po prostu najlepiej wyciąć w całości jedną z gałęzi. Warto wiedzieć, że niestety jeśli zdarzy się choć jedna noc z temperaturami poniżej zera, kwiaty magnolii mogą przemarznąć.
Migdałek trójklapowy
Migdałek kwitnie na różowo od kwietnia do maja z poków zawiązanych na zeszłorocznych pędach. Krzew kwitnie zanim pojawią się liście. Najlepiej będzie czuł się posadzony na stanowisku osłoniętym od wiatru, w miejscu słonecznym. Gleba powinna być żyzna, piaszczysto-gliniasta, o odczynie lekko kwaśnym lub zasadowym. Krzew wymaga regularnego, mocnego cięcia po przekwitnieniu, co wpływa na obfite kwitnienie w następnym roku. Pędy skraca się o połowę, wycina się też te, które się krzyżują, są suche lub chore.
Rododendrony: Azalie i Różaneczniki – krzewy kwitnące wiosną
Rododendrony kwitną w maju i czerwcu. Różaneczniki są zimozielone, natomiast liście azalii są sezonowe lub półzimozielone. Najlepsze stanowisko dla różaneczników to miejsce półcieniste lub cieniste, osłonięte od zimnych wiatrów. Natomiast azalie preferują stanowiska słoneczne i lekko zacienione. Rododendrony mają wysokie wymagania glebowe i wymagają żyznej, kwaśnej gleby. Trzeba więc ją odpowiednio przygotować przed posadzeniem tych roślin w ogrodzie. Wśród odmian rododendronów znajdują się takie nie przekraczające 50 cm, jak i takie dorastające do 4 metrów. Kwiaty występują w wielu kolorach: bieli, różu, czerwieni, fiolecie, pomarańczu, żółci. Różaneczniki nie lubią przycinania, dlatego planując ich nasadzenia, w zależności od odmiany należy zagwarantować im odpowiednią ilość miejsca.
Czytaj także: Czarny bez w kosmetyce – domowe sposoby
Tawuła szara i tawuła van Houtte’a
Tawuły to piękne i niewymagające rośliny których gatunki różnią się od siebie pokrojem, wielkością i rodzajem kwitnienia. Świetnie sprawdzają się na żywopłoty.
Wiosną zakwita między innymi tawuła szara. Ma to miejsce na przełomie kwietnia i maja. Krzew dorasta do 2 metrów wysokości. Charakteryzuje się cienkimi, zwieszającymi się pędami. Kwitnienie odbywa się przed rozwojem liści wzdłuż zeszłorocznych pędów. Kwiaty są białe, drobne i bardzo liczne. Krzew tawuły wygląda, jak biała chmurka. Tawułę szarą należy przycinać tuż po kwitnieniu.
Czytaj także:
Wiosną cieszy oko także tawuła van Houtte’a. Krzew ten kwitnie nieco później tj. w maju, czerwcu i dorasta do 2,5 m wysokości. Białe kwiatostany mają kształt kopułek, które rozmieszczone są w regularnych odstępach wzdłuż osi zeszłorocznych pędów. Jest ich na krzewie bardzo dużo. Ten gatunek tawuły także należy ciąć po kwitnieniu, a więc w czerwcu.
Kalina koralowa
Kaliny to kolejne krzewy, które zachwycają kwitnieniem nie mając wygórowanych wymagań uprawowych. Jednym z polecanych gatunków jest kalina koralowa o białych półkolistych lub kulistych kwiatostanach. Gatunek ten wymaga próchniczej, żyznej gleby o odczynie lekko kwaśnym lub obojętnym. Krzew ten preferuje stanowiska słoneczne, bądź półcieniste. Kwitnie w maju i czerwcu. Natomiast po przekwitnięciu kwiaty przekształcają się w czerwone kuliste owoce. Krzew kaliny koralowej dorasta do 4 metrów wysokości. Charakteryzuje go rozłożysty pokrój i nie wymaga systematycznego przycinania. Jednak jeśli jest potrzeba, by go przyciąć należy zrobić to po przekwitnięciu.
Pigwowiec japoński
Pigwowiec to krzew, który wiosną zachwyca kwitnieniem, a jesienią obsypuje się owocami. Do optymalnego wzrostu wymaga gleby zasadowej, słonecznego lub półcienistego stanowiska. Krzew ten dorasta do 1-1,5 metra wysokości. Na pędach posiada krótkie ciernie. Kwiaty zebrane są w niewielkie grona i kwitną na pomarańczowo, różowo lub czerwono w zależności od odmiany. Kwitnienie odbywa się na zeszłorocznych pędach. Dzieje się to od marca do maja. Krzew nie wymaga formowania, ma ładny pokrój. Warto co roku usunąć uszkodzone i słabe pędy, także te, które kierują się do wewnątrz nadmiernie go zagęszczając.
Owoce pigwowca dojrzewają w październiku. Kształtem przypominają miniaturowe, żółte jabłka. Świetnie nadają się na przetwory.
Krzewuszka cudowna
Krzewuszka dorasta do 2 metrów wysokości. Kwitnie późną wiosną w maju i czerwcu przyciągając uwagę dzwonkowatymi kwiatami zwykle o jasnoróżowym bądź ciemnoróżowym kolorze. Jednak są też odmiany kwitnące na czerwono lub biało.
Regularne, coroczne przycinanie krzewu zwiększa jego szanse na obfite kwitnienie i ładny pokrój. W przypadku krzewuszki przeprowadza się je również po kwitnieniu. Pierwsze cięcie wykonuje się tuż po posadzeniu skracając wszystkie pędy o połowę, aby pobudzić krzewienie. W przypadku starszych roślin należy przyciąć tegoroczne pędy, na których znajdowały się kwiaty o około 1/3 ich długości.
Tamaryszek drobnokwiatowy
Tamaryszek ten zwany jest też tamaryszkiem czteropręcikowym. Krzew dorasta do 4 metrów wysokości. Kwitnie obficie w maju, na różowo delikatnymi kwiatami na dwuletnich pędach. Jest mało wymagającym krzewem, który toleruje wszystkie niezbyt ciężkie gleby, zarówno suche jak i wilgotne, kwaśne lub zasadowe. Tamaryszek potrzebuje miejsca w pełni nasłonecznionego, źle znosi choćby częściowe zacienienie. Cięcie tamaryszka zaleca się wykonać co kilka lat. Wtedy, gdy rozrasta się w niekontrolowany sposób, staje się zbyt gęsty, a jego pędy krzyżują się do środka. Prześwietla się środek krzewu, aby zapewnić mu dostęp do światła. Zajmujemy się tym po przekwitnieniu. W miarę potrzeby usuwa się uszkodzone, suche gałęzie. Tamaryszek jest kolejnym krzewem, który źle znosi przesadzanie, dlatego miejsce dla niego w ogrodzie należy dobrze wcześniej przemyśleć.
Żarnowiec miotlasty – krzewy kwitnące wiosną
Żarnowiec zwany też szczodrzeńcem dorasta do 1,5-2 metrów wysokości. Jego pędy zdobią liczne motylkowate kwiaty, które pojawiają się w maju lub czerwcu. W zależności od odmiany zakwitają na żółto, biało, różowo lub czerwono. Krzew ten najlepiej rośnie na suchych, piaszczystych, lekko kwaśnych glebach. Wymaga słonecznego miejsca, z którego nie powinno się już go przesadzać, ponieważ tego nie lubi .Coroczne przycinanie krzewu nie jest konieczne. Jeśli jednak się na to zdecydujemy to należy zrobić to w lipcu, po jego przekwitnięciu. Ścina się przekwitnięte kwiatostany i suche, uszkodzone, krzyżujące się pędy. Dzięki temu będzie miał bardziej regularny pokrój.
Złotlin japoński
Złotlin to krzew osiągający 1,5-2 metrów. Kwiaty pojawiają się pojedynczo lub po kilka od kwietnia do maja, są koloru żółtego. Krzew zakwita też ponownie latem. Uprawa krzewu nie jest wymagająca. Dobrze rośnie na wszystkich przepuszczalnych glebach. Najlepiej rozwija się na stanowiskach słonecznych, ale poradzi sobie też w delikatnym zacienieniu. Złotlin japoński należy regularnie przycinać, by cieszyć się obfitym kwitnieniem i zwartym pokrojem krzewu. Robi się to po przekwitnięciu skracając pędy, które kwitły. Najlepiej tuż nad nowym, silnym pędem bocznym.
Dereń kousa
Dereń kousa zdobi kwiatami ogród od maja i mogą się one utrzymać nawet do lipca.
Jego drobne kwiaty otoczone są dużymi przylistkami i to one brane są za płatki, dając efekt okazałych kwiatów. Kwitnący krzew wygląda tak, jakby obsiadły go białe motyle. Przysadki są najpierw zielone, a z czasem wybarwiają się na biało, kremowo lub różowo, w zależności od odmiany. Wraz z końcem lata i jesienią w miejscu kwiatów pojawiają się duże, czerwone owoce. Wyglądem przypominają liczi, jednak w smaku nie są zbyt wyraziste, są raczej mdłe. Nie każdy je polubi, ale jeśli nawet to już ich same walory dekoracyjne są warte uwagi. Można spożywać je na surowo lub robić z nich przetwory. W zależności od odmiany dereń kousa dorasta do 3-5 metrów.
Z pewnością na tym nie koniec i lista zawierająca krzewy kwitnące wiosną mogłaby być jeszcze dłuższa. Po prostu wybrałam te, które należą do moich ulubionych i większość z nich rośnie w naszym ogrodzie.
