Azalie i różaneczniki – co warto o nich wiedzieć?
Azalie i różaneczniki to jedne z najpiękniej kwitnących krzewów w naszych ogrodach. Dowiedz się wszystkiego o uprawie tych pięknych krzewów.
Odwiedź nasze media:
Azalie i różaneczniki to popularne krzewy z rodziny wrzosowatych. Różne odmiany azali i różaneczników zachwycają wspaniałymi kwiatami od końca kwietnia do końca czerwca. Jednak by obficie kwitły i zdrowo rosły potrzebują odpowiednich warunków uprawy. Sprawdź jak się nimi opiekować.
Dobór stanowiska
Wielu ogrodników uważa, że azalie i różaneczniki wystarczy posadzić w kwaśnym podłożu i to wystarczy. Niestety tak nie jest. Azalie i różaneczniki mają płytki system korzeniowy. Sprawia to, że nie są w stanie pobierać wody z głębszych warstw gleby i są bardzo wrażliwe na suszę. Właśnie dlatego tak ważny jest dobór stanowiska. Najlepiej będą się czuć w miejscu zacienionym, gdzie nie będzie doskwierać im upał i susza. Ważne są też warunki zimowe na danym stanowisku. W rejonach o ostrych zimach lepiej wybrać najbardziej odporne na niskie temperatury różaneczniki drobnolistne lub azalie wielkokwiatowe.
Zasady uprawy
Azalie i różaneczniki najlepiej sadzić w grupach. Najlepszym terminem sadzenia jest marzec-kwiecień lub sierpień-wrzesień. Przed posadzeniem warto zanurzyć donicę lub bryłę korzeniową na kilka godzin w wodzie. Sadzimy na takiej samej głębokości, na jakiej rosły dotychczas. Glebę wokół korzeni dociskamy, ale nie udeptujemy! Następnie krzewy obficie podlewamy i ściółkujemy (np. korą sosnową).
Azalie i różaneczniki dobrze czują się w półcieniu, np. pod koronami drzew lub krzewów iglastych np. jałowców, sosen, jodeł i modrzewi. Optymalne jest dla nich miejsce osłonięte od wiatru.
Azalie i różaneczniki – co warto o nich wiedzieć?
Preferują próchniczne, przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne podłoże z dużą ilością torfu lub wręcz sam torf. Większość gatunków i odmian wymaga gleb kwaśnych o pH w granicach 4-4,5. (Dowiedz się, jak sprawdzić pH gleby.) Ogrodową glebę warto przemieszać na głębokość 40–60 cm z torfem, przekompostowaną korą drzew iglastych lub trocinami zmieszanymi z nawozem azotowym. Dobry pomysłem będzie też zastosowanie specjalnej szczepionki mikoryzowej dla różaneczników, co z pewnością ułatwi uprawę.
Krzewy te wymagają częstego podlewania i zraszania. Dla różaneczników o liściach zimozielonych bardzo ważne jest nawodnienie gleby jesienią, przed nadejściem mrozów. Wiosną stosujemy nawóz dla różaneczników (do końca czerwca), a dla polepszenia zimowania i kwitnienia w następnym sezonie – nawozy jesienne (w sierpniu i wrześniu).
Jesienią lub przed zimą koniecznie podlewamy podłoże dla zapewnienia wilgoci w glebie. Pod krzewami warto też usypać 3–5-centymetrową warstwę ściółki – przekompostowanej kory sosnowej, kwaśnego torfu, lub dębowych liści. Zabezpieczy to korzenie przed wysychaniem i zmianami temperatury, a po rozłożeniu się, wzbogaci ziemię w cenną materię organiczną.
Usuwamy przekwitłe kwiaty
Ważnym zabiegiem w pielęgnacji azali i różaneczników jest usuwanie przekwitłych kwiatów. Jeśli pozostawimy przekwitłe w maju kwiaty na krzewach, będą wytwarzały one nasiona, co kosztuje je dużo energii. Zamiast przeznaczyć ją na tworzenie nowych pąków i liści, krzewy produkują nasiona, z których nie mamy żadnego pożytku.
